Mijn Koffers staan klaar - 10 Jaar 'Ik Vertrek'

Ik beken. Ik ben een "trekkie".
Neen niet één van die sujetten die verkleed als Klingon of met gigantische puntoren andere ruimtereizigers willen ontmoeten op conventies. Neen, ik kom uit de kast als fan van 'Ik Vertrek'.

Iedere week hetzelfde afscheid op het werk en een afscheidsfeestje thuis, met een oudje uit de familie dat het hele immigratieverhaal maar niks vindt. En dan hupsakee met de auto naar hun nieuwe huis. Daar blijkt de vrachtwagen het weggetje niet op te geraken. En de kinderen die willen niet naar hun nieuwe school. Maar uiteindelijk na veel kluswerk, blijkt hun hele avontuur, een enkele uitzondering niet te na gesproken, toch een geslaagde onderneming. En had ik al verteld dat de verhuisdozen en -vrachtwagens meestal in spiegelbeeld getoond worden? Ik zit dan keer op keer naar mijn televisietoestel te roepen. Maar ook dat is onderdeel van 'Ik Vertrek'.

Steeds opnieuw bekruipt me weer de kriebel om dierbaren en broodnodige spullen in te laden en tabee te zeggen tegen mijn huidige leven. Lekker in de wagen naar Italië. Waar ik dan zoals de meeste vetrekkers de taal niet spreek op enkele essentiële zinnen na. Ciao Bella, Ti amo,  Baciami, baciami come se fosse l'ultima volta, Un’altra birra, per favore en niet te vergeten Oppure si lussuria salsiccia? *
Rustig tomaten kweken in Toscane en dan mijn eigen tomatensaus bottelen. Ja ik zie het me wel doen. Scheelt trouwens niet zo veel met mijn huidige tuingehobby.

Wat hebben de makers van 'Ik Vertrek' het echter goed gezien. Nadat we alle afleveringen, diverse herhalingen incluis, tig keer gezien hebben, vonden ze toch nog een manier om ons opnieuw te doen kijken. Een inleiding en epiloog door een BN'er maar vooral een hele kleine blik op het huidige leven van de vertrekkers. Want als er iets is wat wij "trekkies" willen weten, is 't hoe een verhaal dat eigenlijk al afgelopen was toch nog verderloopt.

Zo konden we samen met Chantal Janzen stiekem lachen toen bleek dat de naturistische campinguitbaatster  "ik vertrek" iets te letterlijk genomen te hebben. Zij bleek er ondertussen immers van door gegaan met de barman. En Chantal die bijna van haar zetel afrolt bij deze onverwachte ontknoping, onbetaalbare televisie.

Maar soms gaat er heel wat minder lichtvoetig aan toe zoals bij Ronald en Anneke Kramer in het Oostenrijkse Maria Alm. In eerdere uitzendingen konden we zien hoe het echtpaar en hun vier kinderen zich toch aan het avontuur waagden ondanks Anneke's felle strijd tegen kanker. De Kramers stonden immers zo positief in het leven dat ze hun leven niet lieten bepalen door de ziekte. Een strijd, echter die de levenslustige Anneke, zo zagen we bij een eerdere terugkeer, verloren bleek te hebben. Maar de Kramertjes, ondertussen een nieuw samengesteld gezin, blijven in de geest van Anneke strijdvaardig en positief.
Sara Kramer : "Je kan niet je hele leven verdrietig zijn en zo. Je moet verder met je leven, dus". Behoorlijk vochtige ogen hier. Gelukkig had Ronald dus ondertussen inderdaad zijn, door Marga van Praag toegewenste, eigenste Maria von Trapp gevonden.

Ook drama maar toch vooral tragikomedie bij het zien van Martien, die samen met zijn vrouw Erica en hun twee dochters naar Frankrijk was getrokken. Hij blijkt alsnog uit de kast gekomen te zijn. Niet de eerder vermelde trekkieskast, maar die andere waar professioneel inleider van deze aflevering, Paul de Leeuw ook ooit in vertoefd heeft. De Leeuw, die tijdens de uitzending zelf al aangaf dat hij zo veel van zijn eigen gedrag in Martien herkende. "Krijgen die mensen één badMUTS, of twee?", "Ooooooh wat hebben jullie een werk gehad, maar wat ziet het er goed uiiiiit!", "Aaaaaaahh, nou dan doe ik het wel weer!"
Dat blijvende enthousiasme van Martien en tegelijk verontwaardigd zijn over de opmerkingen van de kijkers over zijn vermeende geaardheid. Genieten kan ik daarvan.

10 jaar 'Ik Vertrek'. In mijn hoofd ben ik al honderd maal vertrokken. Note to myself :"Een barman hebben we echt niet nodig!"
Maar de koffers staan al klaar in de gang. Naast de verhuisdozen. In spiegelbeeld welteverstaan.
Si non è verro è ben trovato!


*Dag Schoonheid 
  Ik hou van je 
  Kus me, kus me alsof het de laatste keer is 
  Nog een biertje astublieft
  Of je worst lust ?